Film “Lepa sela lepo gore” smatra se modernim klasikom srpske kinematografije, težak je za gledanje zbog ratne tematike, a rađen po istinitim motivima
Tragedija o kojoj govori film “Lepa sela lepo gore” još se čini težom kada gledalac sazna da je film zapravo snimljen po istinitom događaju.
Te 1992. godine na prostoru Bosne i Hercegovine se desio rat. Prema ovoj bici snimljen je film “Lepa sela lepo gore”, reditelja Srđana Dragojevića. Film je poznat po stradanju grupe srpskih vojnika u tunelu.
Na ušću Lima u Drinu kod Višegrada septembra 1992. godine 7 srpskih vojnika bilo je 9 dana okruženo u 97 metara dugom tunelu Brodar.
Septembra 1992. godine, 7 vojnika Treće čete Drinskog bataljona čuvalo je most ispred tunela, pazeći da muslimanske jedinice ne pređu na desnu obalu Drine. Posle nekoliko dana celi kanjon je goreo. Jedinica se povukla u tunel i tako našla u klopci, zarobljena sa obe strane, bez mogućnosti da izađe iz istog.
Tako su proveli devet dana, pod bombama i stalnim napadima muslimanskih snaga. Milovan Lučić i Vladan Gavrilović umrli su u tunelu zbog rana dobijenih gelerom, teško ranjeni Novak Arsić ubio se pucnjem u slepoočnicu, dok je Stevan Panić nastradao od kiše metaka kojim su ih muslimanske jedinice svakodnevno zasipale.
Trojica srpskih vojnika Mihajlo Šimšić, Slađan Simić i Stanko Mećašev su posle gubitka drugova odlučili da izađu iz tunela i, verovali ili ne, nekim čudom su preživeli.
Na izlazu iz tunela postavljena je spomen-ploča sa imenima i slikama doktorke Stojane Jojović i medicinske sestre Ljubice Kastratović iz Rudog, koje su poginule kada su krenule u pomoć zarobljenim vojnicima.
Film Srđana Dragojevića o dvojici prijatelja iz detinjstva koji se tokom rata u Bosni nađu na suprotnim stranama kao neprijatelji snimljen je 1996. godine i tada je bio srpski kanditat za Oskara. Smatra se modernim klasikom srpske kinematografije.
(Stil)