U ovu šumu, koja se nalazi u Francuskoj i danas je zabranjeno ući. Ona je i danas natopljena bojnim otrovima i prepuna je neeksplodiranih granata. Jedna od bitaka u Prvom svetskom ratu ostala je urezana u sećanje cele Evrope. Reč je Verdenskoj bici, u kojoj je poginulo čak 300.000 ljudi, a oko pola miliona je ranjeno.
Posledice borbi u tom delu Francuske vidljive su i danas. U šumu, u kojoj su se odvijala borbena dejstva, i danas je zabranjeno ući pošto je tlo i dalje toksično i prepuno neeksplodiranih bombi.
Za Prvi svetski rat, posebno za borbe na Zapadnom frontu, bilo je karakteristično poziciono, rovovsko ratovanje pošto nijedna od zaraćenih strana nije mogla da ostvari stratešku ofanzivu. Takav je slučaj bio i u Verdenu, gde su se sukobile Nemačka i Francuska. Na jednom od zidova memorijalnog kompleksa u Verdenu stoji natpis:˝”300 dana, 40 miliona granata, 300.000 mrtvih“.
Verden je postao sinonim za strahote rovovskog rata na Zapadnom frontu u periodu od 1914. do 1918. godine, i na ogromne ljudske žrtve. Cela bitka, sa svim svojim gubicima i razaranjima, odvijala se na području širokom oko 40 kilometara, što je uz bitku za Staljingrad čini najdestruktivnijim bojištem u istoriji.
Danas se na tom tlu nalazi memorijalni kompleks koji na upečatljiv način prenosi uspomenu na bitku i vojnike koji su se u njoj borili. Što se same bitke tiče, Verden je bio jako loše branjen, jer je francuska artiljerija bila sklonjena sa lokalnih tvrđava. Ipak, dobri obaveštajni podaci i loše vreme, koje je odgodilo nemački napad omogućili su Francuzima da dopreme na brzinu dve divizije u Verden.
Bitka je počela 21. februara 1916. bombardovanjem koje je trajalo devet sati. Ispaljeno je milion granata iz 1.200 topova na 40 kilometara dugom frontu. Posle toga je usledio napad tri armijska korpusa. Nemci su u toj bici prvi put koristili bacače plamena, kako bi očistili francuske rovove. Do 23. februara Nemci su napredovali pet kilometara i tek posle toga je francuska komanda shvatila ozbiljnost napada.
Kao i u toliko drugih ofanziva na Zapadnom frontu Nemci su tokom napredovanja izgubili artiljerijsku zaštitu. Pošto se bojno polje neprekidnim bombardovanjem pretvorilo u gomile mulja bilo je jako teško pokretati artiljeriju. Napredak je osim toga Nemce doveo u domet francuske artiljerije na zapadnoj obali reke Meze. Svako novo napredovanje nemačke vojske postajalo je skuplje, pogotovo što su jedinice nemačke 5. armije napadale u talasima prema jugu, duž istočne obale reke.
Do jeseni nemačka vojska je bila iscrpljena. Konačna francuska ofanziva započela je 11. decembra i odbacila je Nemce na početne položaje.
(Izvor: Telegraf)