“Za vrijeme austro-ugarske vladavine Bosnom i Hercegovinom okupila se bila 1895. godine velika masa svijeta u Bileci, pred kancelarijom kotarskog predstojnika M. Adamovica da traze prolaznice (propusnice) za Crnu Goru radi odlaska u Ostrog. Oko 9 casova izjutra izidje Adamovic na balkon, uz koji su bile kamene stepenice i ostrim tonom progovori narodu:
“Zalud me cekate! Ne dam vam propusnice za Ostrog! Zasto tamo idete, glupi narode, kad vam tamo nema nista osim one suve trupine sto su Crnogorci stavili u kovceg i proglasili za sveca!”
Izgovorivsi ove rijeci okrene se nekako nespretno na poziv jednog svog cinovnika, te mu se momentano poklizne noga i on se stroposta niza stepenice i slomi nogu. Odnijeli su ga odmah u bolnicu gdje se lijecio citava dva mjeseca.
Iz bolnice je porucio da se narodu izdaju propusnice i da svaki ko zeli moze ubuduce nesmetano ici u Ostrog.
I sam je kasnije poslao dobar prilog manastiru i zavjetovao se da ce to i ubuduce ciniti svake godine. Smatrajuci ovaj svoj tezak polom kao kaznu Boziju za psovanje Cudotvoraca i Ugodnika Bozijih, otada se vise nikada nije rugao i pogrdjivao pravoslavne svetinje.
(Mediji)