Manastir Voljavča pod svojim okriljem ima staru crkvu brvnaru i drugu iz 19. veka. Prema predanju crkvu-brvnaru podigao je Arsenije III Čarnojević kada je prilikom Velike seobe Srba zastao u selu Tavnik i ugledao mali manastir za koji se nije znalo ko i kada ga je podigao. On je tu sagradio i malu crkvu i tada su se svi Srbi koji su krenuli sa njim, sa malo hrane i decom u naručju tu i pričestili.
Prema narodnom verovanju koje se prenosi sa koleno na koleno kada su Turci stigli u ove krajeve i pronašli ove bogomolje, srušili su sve do temelja. Od crkve brvnare i nekadašnjeg manastira na čijim temeljima je podignuta, ostao je samo jedan kamen i kivot nepoznatog svetitelja za koji se veruje da ga je tada sa Kosova patrijarh Arsenije doneo, a kraj tih moštiju narod prepričava da su se neretko dešavala čudesna icelenja.
– To nije bio običan kamen, već je iz njega tekla voda kojom se narod ovih krajeva vekovima lečio. On je postojao i pre Velike seobe Srba, a svi su ga poštovali kao svoju svetinju. Posle je manastir bio napušten i izvor je presušio, međutim kada su polovinom prošlog veka monahinje došle u obnovljeni manastir, posle nekoliko dana sipale su vodu u kamen i izvor je ponovo potekao, pričaju za RINU stariji meštani sela Tavnik.
Danas se na samom ulazu u manastir nalazi kamena česma sa koje teče voda, a mahom po nju dolaze momci i devojke koji žele da pronađu svog bračnog druga, jer se veruje da im veliki sveci u tome ovde pomažu.
Tokom istorije crkva brvnara još nekoliko puta bila je rušena, ali i ponovo podizana. Ono što je specifično jeste činjenica da su ikonostas unutar crkve radili umetnici iz Rusije koji su posle revolucije 1917. godine spas od Lenjina našli upravo u srcu Srbije.
– Druga crkva koja se nalazi u krugu manastira posvećena je velikoj svetiteljki Svetoj Petki, izgrađeba je 1967. godine zahvaljujući prilozima bračnog para Novaković, dodaju meštani.
(Espreso/Rina)