Nekadašnji vojni hram, razoren je za vreme Prvog svetskog rata, a ovu crkvu danas posećuju vernici, kao i turisti iz celog sveta.
U blizini bedema Beogradske tvrđave, ispod Zindan-kapije nalazi se crkva Ružica posvećena prazniku rođenja Bogorodice, a prema predanju na tom mestu se u srednjem veku nalazila crkva istog imena.
Crkva Ružica je za vreme habzburške vladavine u 18. veku iz barutnog magacina pretvorena u vojnu crkvu garnizona tvrđave, a kao vojni hram podignuta je 1867. godine nakon što su knezu Mihailu Obrenoviću predati ključevi Beograda.
U crkvi Ružici nalaze se delovi moštiju Svetog sveštenomučenika Elefterija i Svetog sveštenomučenika Haralampija.
Ime crkve, Ružica, preuzeto je od paganskog praznika Rozalije, jer su prilikom proslave praznika učesnici ceremonije obasipani laticama ruža. Pravoslavni praznik Svete Trojice vremenski se poklapao sa antičkim Rozalijama, pa su brojne srpske crkve koji su izgrađene u srednjem veku bile poznate pod nazivom Ružica.
Za vreme Prvog svetskog rata, 1915. godine crkva je razorena, a sadašnji izgled dobila je nakon obnove 1925. godine. Projekat rekonstrukcije radio je ruski arhitekta Nikolaj Krasnov, a s obzirom na to da je bila vojni hram, u unutrašnjnosti Ružice nalaze se masivni polijeleji, napravljeni od trofejnog oružja iz Prvog svetskog rata.
Dve bronzane skulpture koje se nalaze pred ulazom u Ružicu izlivene su od topovskih čaura. Jedna statua predstavlja srednjevekovnog ratnika iz vremena cara Dušana, a druga srpskog vojnika s početka 20. veka.
Ruski slikar Andrej Vasiljevič Bicenko uradio je freskopis u Ružici 1938. godine. Osim religioznih motiva i biblijskih scena, na svodu je prikazana povorka srpskih vladara, a na zapadnom zidu, predstavljeni su i ruski car Nikolaj II, kraljevi Petar i Aleksandar Karađorđević i druge znamenite ličnosti.
Crkva Ružica jedno je od najznačajnijih svetilišta u Beogradu, predstavlja znamenitost Kalemegdana i simbol Beograda koji krije bogatu istoriju naše prestonice.
(Kurir)