Isusovo raspeće je priča koja se prenosi svim Hrišćanima, a pre nego što je ustao iz mrtvih, Isusa su umotali u platno i to je danas naučnicima donelo neverovatne dokaze.
Agonizujuće raspeće Isusa opisano u Bibliji detaljno prikazuje kako je trpeo teške batine, ubode i ekserima probijene ruke i noge.
Hrišćani veruju da su te rane čudesno ostavljene na pogrebnom platnu nakon što je Isus vaskrsao iz mrtvih, utisnute u vlakna kao posledica naleta energije kada je oživeo.
Sada, nova analiza Torinskog platna – poznatog i kao Sveto platno – tvrdi da je otkriven dokaz koji bi mogao da ukaže na to da je raspeće istorijski tačno.
Na platnu se vidi bleda slika čoveka
Inženjer sa Univerziteta u Padovi u Italiji koristio je savremenu tehnologiju da ponovo analizira uzorke uzete sa platna 1970-ih, otkrivši sitne čestice krvi koje pokazuju znake otkazivanja organa, traume, bolesti i zračenja.
Takođe su pronađeni materijali tipični za drevni Jerusalim, što sugeriše da platno možda potiče iz tog regiona, a ne iz Evrope, gde mnogi skeptici veruju da je napravljeno kao srednjovekovna krivotvorina.
Međutim, nezavisni stručnjaci odbacili su ove nalaze, rekavši da je krv mogla kontaminirati platno u bilo kom trenutku u proteklih 700 godina.
Torinsko platno je komad platna dugačak 4,3 metra, na kojem se nalazi bleđa slika prednje i zadnje strane čoveka za kojeg hrišćani veruju da je Isus.
Platno je prvi put predstavljeno javnosti 1350-ih godina, kada je izloženo u maloj crkvi u Lireju, selu na severu Francuske. Neki veruju da je to srednjovekovna laž.
Tek 1978. godine uzeti su prvi fizički uzorci sa platna, koristeći lepljivu traku za pažljivo podizanje čestica s prednjih vlakana i usisivač za prikupljanje prašine sa zadnje strane.
Ali, tadašnji rezultati nisu bili zaključni o tome da li je krv bila prisutna u uzorcima.
Nađeni tragovi kreatina
Sada je profesor sa Univerziteta u Padovi, Đulio Fanti, stavio te uzorke pod savremene mikroskope sposobne da istaknu detalje do veličine pojedinačnih čestica.
Njegova studija objavljena je u časopisu „Archives of Hematology Case Reports and Reviews“, koji je pregledao njegovu istraživanja.
Ponovno analizirane čestice pokazale su prisustvo hemoglobina, ključne komponente krvi, i takođe dve različite vrste krvi koje je Fanti označio kao tip A i tip B.
Fanti kaže da to sugeriše da je platno korišćeno na nekome ko je imao krvave povrede, umesto da je falsifikovano korišćenjem tinte, boje, boje ili drugih tehnika.
U uzorku platna identifikovani su i tragovi kreatina, koji se oslobađa u krvotok kada osoba prolazi kroz razgradnju mišića ili neku vrstu traume.
Isusovo telo nije bilo oprano, već samo zamotano
– Visok procenat kreatinina pronađen u [uzorcima lepljive trake] može se objasniti, posebno tokom Isusovog poslednjeg sata pre nego što je umro na krstu, smanjenim protokom krvi u bubrege, uzrokovanim hipovolemijom i teškom dehidratacijom- navodi se u studiji.
Fanti tvrdi da se njegovi nalazi slažu sa Jovanom 19:28, koji kaže: „Isus reče: Žedan sam.“
Uzorci su takođe pokazali znakove da je osoba čija je krv navodno umrljala platno patila od uremijskog sindroma, koji se javlja kada bubrezi nisu u stanju da eliminišu otpadne proizvode.
Dok se ovo stanje obično javlja zbog bubrežnih bolesti, može ga izazvati i tupi udarac u organ, za koji Fanti veruje da se mogao dogoditi kada je Isus bio bičevan.
Jovan 12:1 kaže: „Tada Pilat uze Isusa i bi ga išibao.“
– Smatram da je krv tipa A ona koja je izašla iz leša i stoga postmortalna krv; sastoji se od mikrocita koji ukazuju na respiratorne patnje Isusa na krstu- rekao je Fanti, hrišćanin koji proučava platno već 25 godina, za Dejli Mejl.
Iako testiranje ne može dokazati čija krv je na platnu, nedavna studija tvrdi da je pronašla dokaze da platno datira od pre 2.000 godina.
Ovaj novi nalaz u velikoj meri protivreči studiji iz 1988. godine koja je otkrila da je platno lažno, nakon što su istraživači utvrdili da je proizvedeno između 1260. i 1390. godine nove ere.
U krvi pronašli i dokaze o mogućem zračenju
U svojoj studiji, Fanti je otkrio da krvne čestice koje je označio kao „tip B“ uglavnom imaju tamniju boju od krvi tipa A i oštrije ivice.
On tvrdi da to sugeriše da je krv tipa B došla pre nego što je Isus umro, a razlike su posledica karakteristika zgrušavanja.
-Tip B se sastoji od koagulisanih krvnih korica koje su verovatno formirane kada je Isus bio na krstu ili kada se uzdigao na Golgotu- rekao je Fanti.
Obe vrste krvi takođe su imale tragove zemljanih materijala za koje je Fanti rekao da su tipični za Jerusalim, poput gline i krečnjaka, što sugeriše da platno može poticati iz tog regiona.
Marko 15:46 objašnjava kako je Josif, jedan od Isusovih učenika, skinuo Hrista sa krsta i „kupio platno, i skinuvši ga, uvio ga u platno i položio u grob koji je bio isklesan iz stene.“
Neki veruju da Isusovo telo nije bilo oprano u to vreme, već brzo postavljeno u grob, što znači da nije očišćen od zemljanih materijala pre nego što je umotan u platno.
Takođe se kaže da je krv koju je Fanti otkrio imala dokaze o mogućem zračenju u različitim oblicima.
Krv tipa A sadržala je Beta čestice koje su elektroni velike kinetičke energije koje emituju neki radioaktivni nuklidi, kao što je Kalijum-40 koji se koristi u eksplozivima i vatrometu.
U uzorcima krvi tipa B identifikovane su čestice zračenja fotona – poznate i kao gama zraci, koji se obično formiraju nuklearnom reakcijom.
Međutim, dr Lorens Kobilinski, forenzičar i profesor emeritus na Džon Džej koledžu, rekao je za Dejli Mejl da je ‘krv’ verovatno bila ‘sekundarna misao.’
Neki i dalje misle da je platno „lažno“
Zaista, američki hemičar dr Valter Makrone, koji je analizirao trake sa uzorcima 1978. godine, otkrio je da se slika sastoji od crvenog okera i rastvora želatina.
-Najjednostavnije objašnjenje je da je ovo platno postavljeno preko statue prekrivene pigmentom na određenim mestima, koji se preneo na platno i dao mu ovu trodimenzionalnu konfiguraciju kada napravite pravu vrstu fotografije- rekao je dr Kobilinski.
Studija iz 2018. godine takođe je utvrdila da je platno lažno nakon što je nova forenzička istraga pokazala da su krvave mrlje ostavljene od strane osobe koja je stajala, a ne bila razapeta.
Istraživači su zaključili da obrasci mrlja krvi takođe nisu bili dosledni položaju tela licem prema dole.
Dr Mateo Borini, forenzičar sa Univerziteta Džon Murs u Liverpulu, radio je sa hemičarem Luigijem Garlasćelijem sa Univerziteta u Paviji u Italiji, proučavajući orijentaciju mrlja na platnu.
Pokušali su da utvrde da li je raspeće prikazano na platnu bilo u obliku slova T, Y, ili da li otkriva neki drugi tip drevnog rimskog pogubljenja.
Međutim, otkrili su da krvne mrlje nisu bile dosledne nijednom određenom položaju. Ovo sugeriše da je korišćena osoba koja je stajala kako bi se otisnuli poznati obrasci na različitim uglovima za ruke, grudi i leđa.
Hrišćani su tvrdili da su otisci stvoreni energijom oslobođenom iz Hristovog tela u trenutku uskrsnuća.
(Blic)