Posle vesti da su Rusi odlučili da reaktiviraju penzionisane železničke kompozicije koje nose interkontinentalne balističke rakete, vojni stručnjaci lansirali su ideju da krene u gradnju Ekranoplana- nosač aviona, koji u odnosu na konvencionalne imaju niz prednosti.
Kada bi najkraće morali opisati Ekranoplan za njih bi rekli da izgledaju kao avioni, a nisu, i za razliku od njih mogu da se vinu u vazduh svega nekoliko metara iznad površine vode 5-8 metra.
Ekranoplani su poznati i kao „vozila“ koji koriste efekat tla to jest silu zemljine teže i funkcionišu na principu sabijanja vazduha između krila ekranoplana i tla, odnosno vodene površine.
Stav ruski konstruktora bio je da bi izgradnja Ekranoplana nosača aviona bila mnogo korisnija za Rusiju nego gradnja klasičnih nosača aviona i helikoptera, pa i desantnih brodova.
Ruski konstruktori smatraju da bi Ekranopalni predstavljali moćno oružje u rukama ruske ratne mornarice konstruisani za uništavanje nosača aviona, ali i desantno iskrcnih sredstava.
U Rusiji uprkos krizi i dalje vlada veliki interes za napušteni program Ekranoplana, a jedan od aktivnijih zagovornika ovog programa je Ali Alijev inženjer koji je učestvovao u razvoju poznatog “ Kaspijskog čudovišta“.
„Još se sećam testiranja Ekranoplana i nije ni čudo što je nazvan „ubica nosača aviona“. Lun, kako je nazvan taj prototip, bio je naoružan sa šest nadzvučnih protivbrodskih vođenih projektila Moskit, od kojih je svaka sposobna potopiti nosač aviona, čak i u olujnim uslovima.
Lun je mogao ploviti i poleteti i po nevremenu sa talasima visokim pet do osam metara, podseća Ali Alijev, koji je siguran da su sa vojnog stanovišta ova plovila mnogo korisnija za rusku mornaricu od izgradnje amfibijskih brodova.
Alijev zastupa tezu da je Rusija umesto što je skupo platila Mistrale koje nikada nije dobila, taj novac iskoristila za ponovno pokretanje programa razvoja Ekranoplana pa čak i nabavku 6 ubica nosača aviona umesto 4 Mistrala koji joj nikada nisu isporučeni.
Nije samo Alijev jedini koji zastupa ovu tezu. Ovu ideju preuzelo je i nekoliko drugih inženjera, koji su posle ankesije Krima 2014 u njima videli rešenje problema veze Rusije sa ovim poluostrvom i time način da otklone česte zastoje u moreuzu Kerč.
Prvi Ekranoplani konstruisani su Sovjetskom savezu u Centralnom Hidrofilskom Dizajnerskom Birou (CHDB). U periodu od 1961 do 1990 konstruisano je nekoliko različitih tipova ekranoplana, koji su osim vojne primene, trebali dobiti i civilnu svrhu. Njihova upotreba planirana je bila isključivo za Crno more i Kaspijsko jezero, mada se sada zagovara i opcija za otvorena mora.
Posle opitovanja prototipova, SSSR je 1966. proizveo prvi vojni Ekranoplan, koji su zapadne obavještajne službe nazvale„Kaspijsko čudovište“. Sa svojih 544 tona, 106 metara dužine i 42 metara širine prvi Ekranoplan se kretao brzinom većom od 400 kilometara na čas.
Njegov glavni dizajner, Rostislav Aleksejev, kaže da je već sada moguće početi masovnu proizvodnju Ekranoplana Orlionok, koji je sposoban za sat vremena prebaciti 200 marinaca i dva tenka bilo gde na Kaspijskom moru.
Na svetlo dana isplivali su planovi Ekranoplana koji je dizajniran i kao nosač aviona nazvan “ Veliki Lun“, za koji konstruktori tvrde da bi bili jeftiniji, brži i ubojitiji od klasičnih nosača aviona koji lete samo 5 metara iznad nivoa vode, leda, snega, sleti na bilo koju površinu da ne gasi motore i ne ugrozi posadu.
(Izvor: Kurir)