Manastir Zaova pripada Braničevskoj eparhiji Srpske pravoslavne crkve i nalazi se u blizini naselja Veliko Selo, u šumi, nedaleko od magistralnog puta Požarevac-Petrovac. Na teritoriji opštine Malo Crniće.
Manastir Zaova u izvorima se prvi put pominje davne 1467. godine, ali je prema jednoj legendi podignut još u drugoj polovini 14. veka, za vreme vladavine kneza Lazara Hrebeljanovića.
Manastirska crkva izgrađena je u moravskom stilu, sa osnovom upisanog krsta bez kubeta, i posvećena je Arhistratizima Mihajlu i Gavrilu.
Manastir Zaova je nekoliko puta rušen i obnavljan, poslednji put u doba prve vladavine Miloša Obrenovića.
Živopis manastira potiče iz doba vladavine kneza Aleksandra Karađorđevića, između 1842. i 1858. godine. Uradio ga je Živko Pavlović, veoma tražen slikar tog perioda.
U blizini manastira nalaze se dva izvora, za koja narod veruje da su lekovita. Ispred manastira je postavljen bunar želja. Veruje se da se, uz Jeličin blagoslov, svaka želja ispunjava.
Manastir Zaova – legenda o nastanku
Za nastanak manastira Zaova vezuje se legenda, koja je opevana u narodnoj pesmi “Bog nikome dužan ne ostaje”.
Prema pesmi, Jelica je bila sestra lokalnih vlastelina Pavla i Radula. Pavlova supruga bila je ljubomorna na nju, zbog čega je ubila svoje dete i za to optužila upravo Jelicu.
Pavle i Radule su poverovali u njenu priču i za kaznu vezali sestru za 4 konja, koje su zatim pustili na četiri strane sveta da je rastrgnu.
Na mestu gde je ubijena, nastala je crkva oko koje su braća izgradila manastir, nakon što su saznali istinu i pokajali se. Prema legendi, manastir je sagrađen 1375. godine.
U manastirskoj crkvi nalazi se uzidan grob, za koji se veruje da je Jeličin, a iznad njega je na fresci prikazano kako je četiri bela konja rastežu na četiri strane sveta.
Manastir Zaova nalazi se u šumi, na oko 1 kilometar od glavnog puta. U blizini je istoimeno odmaralište i jezero.
(Srbija pod lupom)