Pravoslavni vernici u Srbiji 4. decembra proslavljaju Vavedenje Presvete Bogorodice. Vavedenje je jedan od 12 najvažnijih praznika i u kalendaru je obeležen crvenim slovom.
Ovaj praznik predstavlja uspomenu na dan kada je Bogorodica prvi put kročila u hram u pratnji svojih roditelja, Svetog Joakima i Ane.
Prema predanju Bogorodica je u hramu provela 12 godina, a posle smrti roditelja otišla je da živi kod Josifa iz Nazareta i u njegovom domu dobila je blagovest od arhanđela Gavrila.
Vavedenje je jedan od pet velikih praznika posvećenim Bogorodici, a neke porodice je proslavljaju kao krsnu slavu.
Slava manastira Hilandar
Vavedenje je slava manastira Hilandar na Svetoj Gori, pa će bratsvo srpske carske lavre proslaviti praznik svoje zaštitnice i zaštitnice čitavog Atosa.
Prema predanju, Bogorodica je jedina žena koja je stupila na tlo Svete Gore na svom misionarskom putovanju po povratku iz Svete Zemlje.
Na pravoslavnim ikonama posvećenim ovom prazniku slika se Bogorodica u pratnji devojaka sa upaljenim voštanicama, a jedna od najlepših predstava je slavska ikona manastira Hilandar.
U Crkvi kralja Milutina u Studenici je jedna od najvrednijih i najbolje očuvanih fresaka sa istom scenom Vavedenja. Na slavskim ikonama Vavednja slika se takođe i scena iz jerusalimskog hrama, u kojoj trogodišnju Mariju i njene roditelje prima prvosveštenik Zaharija, otac Jovana Preteče.
Bogorodica se smatra zaštitnicom žena i majki. Zato postoji stari običaj da na današnji dan treba da se pomole sve žene koje žele da imaju decu.
Nekada je postojao običaj da se na Vavedenje okupljaju tek udate devojke i da stavljaju cveće u kosu kako bi ih pratila sreća.
Narodna verovanja i običaji
Bogorodica se smatra zaštitnicom žena porodilja i razna su narodna verovanja vezana za moć ikona na kojima je ona predstavljena. Prema narodnim verovanjima, stočari slave Vavedenje kako bi im Bogorodica zaštitila stoku od zveri, a u istočnoj Srbiji su na osnovu vremena toga dana predskazivali rod useva – vedro nebo obećava dobru letinu.
U pojedinim selima je bio običaj da se na današnji dan nakon službe ostane kod crkve i da se tu prvi put pojave sve mlade koje su se udale te jeseni, a u selima sve žene koje nemaju decu, odlaze u manastir gde se čitavu noć mole kako bi dobile porod.
(Espreso)