Jedno ime davalo se ranije devojčicama u Srbiji kako bi se timem prizvalo rođenje muškog deteta.
Dobiti sina je svakako predivan događaj, ali činjenica da su ćerke bile manje poželjne je odraz stava koji se imao prema ženskoj deci i šire, položaju žena u društvu.
To ime je jedno od brojnih imena kojima se dodeljuje epitet „tužno“. Tužni su sami razlozi zbog kojih su dodeljivana deci:
Nenad – ovo ime nastalo je od glаgolа “ne nаdаti se”, odnosno “iznenaditi se”. Ime se najčešće davalo deci koja su došla na svet “nenadano”, “iznenada”, pa im se roditelji „nisu nadali“.
Najda/Najdan – ime je nastalo od korena reči “nađena” odnosnostarog glagola “najdena”.
Nekada je vladao običaj da se dete ostavi na putu, najčešće na raskrsnici, da bi se dete i porodica spasili od uroka.
Dete se zatim pronađe i vrati kući i time se „prekida niz bolesti i umiranja u bolnici“.
Gorčin/Gorčilo – ime je izvedeno od osnove prideva “gorko”, “gorak” odnosno od imenice „gorčina“. Davalo se deci da se ona zaštitila od zlih duhova jer kako se verovalo, duhovi zaobilaze “gorku” decu, jer ne mogu da im naude.
Vlasije/Vlajko – ime grčkog porekla i znači “strog”, “grub”, “trom”.
Tugomir/Tugomirka – ime je nastalo spajanjem reči “tuga” i “mir”. U prenesenom značenju roditelji su toliko “čeznuli za mirom” da su bili tužni i nesrećni.
Prodan/Prodana – staro slavenosrpsko zaštitno ime, davalo se detetu koje je “od Boga dato” kao zamena za starije koje je stradalo.
Jaglika – ime se davalo devojčicama ako je kuća u žalosti, ukoliko je otac poginuo pre rođenja deteta ili majka nije preživela porođaj.
Stadija – ime se biralo za devojčice da bi se zaustavilo rađanje ženske dece i prizvalo rođenje sina u porodici.
Dostana – davalo se detetu sa ciljem da se zaustavi dalje rađanje dece, u porodicama gde je bilo „dovoljno mališana“
Stana/Stanka/Stanija/Stanica/Stanika – davala su se da bi prestalo rađanje ženske dece, piše Istorijski zabavnik.
(Žena)