Priča o Anelizi Mišel je jedna od najpoznatijih i najtragičnijih slučajeva egzorcizma u modernom svetu
Anelize je rođena 21. septembra 1952. godine u Nemačkoj, u porodici koja je bila duboko religiozna i posvećena katoličkoj veri. Odrasla je u veoma strogoj religioznoj sredini, a njen život bio je obeležen osećajem krivice i potrebom za pokajanjem.
Tokom detinjstva, Anelize je pokazivala znake duboke religioznosti, često se molila i postila, a čak je i spavala na hladnom podu kako bi se iskupila za grehe svoje majke, koja je pre Anelizinog rođenja rodila vanbračno dete.
Međutim, njen život se dramatično promenio kada je u tinejdžerskim godinama pretrpela nekoliko teških napada koji su je doveli do sanatorijuma za obolele od tuberkuloze.
Iako se oporavila od bolesti, njeno fizičko i mentalno zdravlje nastavilo je da se pogoršava.
Ubrzo su se kod nje pojavili novi simptomi – problemi sa govorom, hodanjem i napadi koji su se pogrešno dijagnostikovali kao epilepsija. Iako su joj propisani lekovi, njeno stanje se nije popravljalo.
Anelize je postala uverena da je opsednuta demonima, što su podržavali i njeni roditelji, kao i sveštenici koji su verovali da su njeni simptomi rezultat demonskog uticaja.
Nakon što su joj lekovi prestali pomagati, roditelji su, u dogovoru sa sveštenicima, počeli sa ritualima egzorcizma. Između 1975. i 1976. godine, nad Anelizom je obavljeno oko 67 sesija egzorcizma.
Na kraju, iscrpljena od posta i obreda, umrla je 1. jula 1976. godine u snu, teška svega 30 kilograma, zbog iscrpljenosti i dehidracije.
Njena smrt je izazvala veliki skandal u Nemačkoj. Roditelji i sveštenici koji su sprovodili egzorcizme optuženi su za ubistvo iz nehata i osuđeni su na kaznu zatvora uslovno.
Priča o Anelizi Mišel ostala je zabeležena u popularnoj kulturi, posebno kroz filmove poput “Egzorcizam Emili Rouz” i “Rekvijem”, a njen grob je postao mesto hodočašća za mnoge ljude koji je smatraju svetiteljkom.
(Alo)