Bradu mnogi muškarci danas nose kao modni detalj, ali za sveštenike i monahe Srpske pravoslavne crkve ona je mnogo više od toga i predstavlja odraz tradicije duge vekovima.
Dok katolički sveštenici retko nose bradu, ona je neka vrsta zaštitnog znaka njihovih kolega sa Istoka. Brada koju nose sveštenici i monasi pravoslavnih crkava neodvojivi je deo njihovog crkvenog identiteta i ima dugu tradiciju.
U starozavetnoj knjizi Levit postoji scena u kojoj Mojsije miropomaže glavu svog brata Arona ustanovljavajućI na taj način službu sveštenstva. Miro se slivalo Aronu niz bradu, a brada koju današnji sveštenici nose je simbol ovog obreda.
Sličan simbol predstavlja i epitrajilj, dugačko platno koje stoji oko vrata i spušta se skoro do stopala i bez kojeg sveštena lica ne mogu da vrše službu – krštenja, opela, ispovedanja…
Osim ovoga, stari crkveni spisi kazuju i da je brada ukras muškarca i simbol muškosti. Njeno brijanje predstavlja sramoćenje čoveka. U 3. knjizi Mojsijevoj stoji: “Ne strižite kose svoje uokrug, ni grdite brade svoje” čime se sveštenim licima faktički zabranjuje da se briju.
Po predanju, bradu je nosio Isus Hrist, kao i svi njegovi apostoli.
Slično, sveštena lica Srpske pravoslavne crkve, kažu običaji, trebalo bi da nose “pune” brade, bez estetskih oblikovanja i sređivanja koja prate današnje modne trendove.
(Izvor: Espreso / Istorijski Zabavnik)