Kod hrišćana se ovaj fenomen povezuje sa Hristovim raspećem, odnosno drvo o koje kucaju povezuju sa drvetom na kom je on bio razapet.
Praznoverje „kucanje o drvo“ poznaje nekoliko kultura, koje veruju da će se time prizvati sreća ili odbiti nesreća. Jedno od najčešćih objašnjenja je da ovaj običaj potiče iz vremena Kelta, koji su verovali da bogovi žive u stablima drveća.
Najverovatnije su tako pokušavali da dobiju zaštitu od natprirodnih bića i oraspolože se. Po drugim autorima, želeli su da se zahvale za dobro raspoloženje koje ih prati.
Kod hrišćana se ovaj fenomen povezuje sa Hristovim raspećem, odnosno drvo o koje kucaju povezuju sa drvetom na kom je on bio razapet.
Prema većini teorija „kucanje o drvo“ je povezano sa natprirodnim bićima, ali u različitom kontinentima. Istoričari međutim, smatraju da je ovaj običaj povezan sa novijim vremenom.
(Izvor: Espreso)